Dilhani is de algemeen manager van het NONA Empowerment Centrum. Zoals u in de nieuwsbrief van juni 2025 heeft kunnen lezen, kon Dilhani niet aanwezig zijn om een interview te geven tijdens de NONA- Dag. Hieronder kunt u alsnog met Dilhani kennismaken en leest u een beknopte versie van het beoogde interview.

Wanneer ben je begonnen bij NONA en wat doe je precies voor de stichting?
Ik ben Dilhani Wijeratne. Ik heb sociologie aan de universiteit van Sri Jayewardenepura gestudeerd en werk sinds januari 2024 als algemeen manager voor het NONA Empowerment Centrum. Daarvoor werkte ik als toezichthouder in een tehuis van de kinderbescherming. Inmiddels werk ik ongeveer 12 jaar met getraumatiseerde, kwetsbare meisjes en vrouwen en ik heb veel geleerd over de oorzaken waardoor meisjes slachtoffer worden van kinderhandel, seksueel geweld en prostitutie. Een van de belangrijkste factoren is de economische situatie. Meisjes worden thuis alleen achter gelaten bij hun vader, die dikwijls aan de drank en/of drugs is, terwijl hun moeder gaat werken in het buitenland. Er zijn veel gevallen bekend waarbij meisjes te maken krijgen met seksueel geweld vanuit nabije familie en kennissen, zoals hun vader, broers en buren.

Wat was jouw motivatie om voor de NONA Foundation te gaan werken?
Tijdens mijn functie als toezichthouder bestonden mijn werkzaamheden onder andere uit en het plaatsen van minderjarige kinderen in opvanglocaties en weeshuizen, ook was ik betrokken bij adopties. Mijn doel was om de getraumatiseerde kinderen zo goed mogelijk bij te staan, dit kon echter alleen binnen de gestelde kaders van de overheid. Ik ben veel gevallen tegengekomen waarbij ik dacht: als dit meisje hulp had gehad van buitenstaanders,
zou ze geen slachtoffer zijn geworden.

In 2012 leerde ik Nimal kennen. Ik zag hoe Nimal de meisjes uit armere gezinnen hielp. Op het moment dat NONA een vrouw of meisje tegenkomt die hulp nodig heeft, kan er snel worden geschakeld doordat we niet gebonden zijn aan de regels van instituten. Ik ben heel blij dat ik nu meisjes en jonge vrouwen kan helpen zonder beperkende regels, met behulp van NONA Foundation.

Naar welke vorm van steun is het meeste vraag?
Meisjes en vrouwen uit arme families in Kurunegala kunnen via het NONA Empowerment Centrum gratis beroepsgericht onderwijs krijgen. Deze gezinnen worden door de politie van Kuliyapitiya in kaart gebracht en doorverwezen. Ook bieden we opleidingen aan aan meisjes uit weeshuizen en steunen we jonge vrouwen die studeren met een maandelijkse toelage. Op dit moment zijn de opleidingen voor kleding maken en koken erg populair.

Daarnaast is het sanitary napkin programma erg effectief en succesvol, omdat meisjes uit arme plattelandsgebieden nu naar school kunnen tijdens hun menstruatie, waar ze dat voorheen niet deden. In deze gebieden bestaan gezinnen meestal uit vijf tot zes kinderen. Als dit allemaal meisjes zijn, hebben ouders onvoldoende geld om maandverband te kopen. Meisjes gebruiken daarom in plaats daarvan oude doeken die kunnen leiden tot infecties. Tot nu toe heeft NONA meer dan 6000 meisjes kunnen helpen met maandverband.

Heb je een voorbeeld van een succes verhaal van een meisje die is geholpen door de NONA Foundation?
Er is me een van de meisjes specifiek bijgebleven. Dit meisje is tien jaar en haar vader zit in de gevangenis vanwege een druggerelateerd incident. Ze heeft nog een zusje van drie jaar, samen met hun moeder woonden ze in het huis van haar vader, waar de oudere broer van haar vader ook woont. Doordat haar vader afwezig is, is het meisje de afgelopen tien maanden niet naar school geweest, en hierdoor geeft de school bij haar moeder aan dat als ze haar eindexamen niet doet, ze zal blijven zitten volgend jaar. De school informeert ook de politie en de politie zegt tegen moeder dat de woonsituatie niet veilig is en dat ze haar kinderen naar een opvanghuis moet sturen. Dit wil de moeder echter niet en hierop benadert ze de NONA Foundation. Zoals gezegd kunnen wij snel schakelen. We hebben voor de moeder en haar dochters een huurhuis kunnen regelen dichtbij de school en het meisje kan zo haar eindexamen doen. Daarnaast heeft NONA geholpen bij het aanschaffen van een schooluniform en boeken en het betalen van bijkomende kosten. Zonder NONA zou dit meisje haar school niet hebben afgemaakt, op dit moment studeert ze en gaat het goed met haar.

Welke uitdagingen kunnen we de komende jaren verwachten? Naar welke vorm van steun voor meisjes en vrouw is het meeste vraag?
Het percentage van vrouwen die geïsoleerd zijn en leiden aan mentale gezondheidsproblemen zal de komende vijf jaar toenemen en er zal een grotere vraag zijn naar professionele psychische hulp. Daarnaast moet worden opgemerkt dat vanwege economische problemen, de ouders van meisjes die nu in instituties verblijven, moeite zullen hebben om deze meisjes terug op te nemen in de familie en ze te voorzien van de benodigde zorg.

Door het in kaart brengen van deze gezinnen en het bieden van hulp aan de moeders van deze meisjes zal de economische positie van deze families verbeteren en kan het meisje terugkeren naar de familie. De steun die NONA geeft aan het Meegahakotuwa opvanghuis van de kinderbescherming, het Sanitary Napkin Project waarmee NONA de behoefte van veel vrouwen vervult en de hulp die NONA biedt voor mentale gezondheidszorg. In 2024 konden weeskinderen uit een tehuis in Kuliyapitiya het Singalees nieuwjaar festival vieren dankzij NONA. Ik ben heel erg dankbaar voor de verschillende soorten hulp die de NONA Foundation biedt aan meisjes en vrouwen.